در حالي که براي موشکهاي با برد زياد نياز به سيستم مکمل جهت تصحيح هدايت اينرسي نياز است. يکي از سيستم‌هاي مکمل، سيستم ترکام[1] يا تکنيک تطبيق طرح با ناحيه نام دارد. اين سيستم بر اساس اطلاعات دقيق توپوگرافي از زمين هدف استوار است. در اين روش، محوطه‌اي از سطح زمين به طول 10 و عرض 2 کيلومتر به مربعهاي صدمتري تقسيم و ارتفاع متوسط در هر کدام از آنها مشخص و بصورت ماتريس عددي به حافظه رايانه وارد مي‌شود. با رسيدن موشک به محوطه مورد نظر ارقام اندازه‌گيري شده، با ارقام ارسالي از رايانه موشک، مقايسه و با توجه به نتيجه حاصل از مقايسه، دستور بعدي از طريق دستگاه محاسبه، به سيستم کنترل اتوماتيک صادر مي‌شود. سيستم ديگر [2]DSMAC يا مقايسه‌گر و تطبيق دهنده صحنه هدف با صحنه ديجيتالي آن موجود در حافظه، مي‌باشد. در اين سيستم از فن تطبيق نقشه دو بعدي بهره گرفته مي‌شود که از يک سيستم حسگر داخلي جهت دستيابي به تصاوير متوالي زمين استفاده مي‌شود. پس از انجام عمل مقايسه و تطبيق، موشک موقعيت خود را تعيين و بعد از محاسبه انحراف مسير و انجام اصلاحات، سرانجام خود را به هدف مي‌رساند.

[1]  Tercom: Terrain Contour Matching or Terrain Referenced Navigation

[2]  Digital Sense Matching Area Correlation